prema pisanju veb sajta "27. mart 1941" , stranica "Događaj - Priprema puča:
27. mart 1941.
PRIPREMA PUČA
Ukratko ćemo izneti kako je pripreman puč od 27. marta 1941. godine, spominjući samo glavne aktere i organizacije.
Posle izbora za Ustavotvornu skupštinu 28. novembra 1920. godine, komunisti su dobili 59 poslaničkih mandata Postali su treća stranka po snazi u parlamentu. Posle donošenja «Obznane» (vlada Milenka Vesnića, 29. 12 1920.) svi komunistički listovi su zabranjeni, zatvoreni su radnički domovi, replica watches suspendovane radničke organizacije. Posle dva atentata na regenta Aleksandra i ubistva ministra unutrašnjih poslova Milorada Draškovića u Delnicama, 21. jula 1921. godine, donet je 1. 08 1921. Zakon o zaštiti države i KPJ je postala ilegalna organizacija.
27. mart 1941.
PRIPREMA PUČA
Ukratko ćemo izneti kako je pripreman puč od 27. marta 1941. godine, spominjući samo glavne aktere i organizacije.
Posle izbora za Ustavotvornu skupštinu 28. novembra 1920. godine, komunisti su dobili 59 poslaničkih mandata Postali su treća stranka po snazi u parlamentu. Posle donošenja «Obznane» (vlada Milenka Vesnića, 29. 12 1920.) svi komunistički listovi su zabranjeni, zatvoreni su radnički domovi, replica watches suspendovane radničke organizacije. Posle dva atentata na regenta Aleksandra i ubistva ministra unutrašnjih poslova Milorada Draškovića u Delnicama, 21. jula 1921. godine, donet je 1. 08 1921. Zakon o zaštiti države i KPJ je postala ilegalna organizacija.
"Politika"
Dragiša Vasić
Dragiša Vasić
Najozbiljniju tajnu organizaciju sa ciljem da se obori režim oformio je pod okriljem dnevnika «Politika» njen direktor i glavni i odgovorni urednik Vladislav Ribnikar, 1928. godine, posle svog povratka sa puta u SSSR. Ribnikar je u Moskvu otišao sa Dragišom Vasićem i Sretenom Stojanovićem i produžio svoj boravak posle njihovog povratka. Ubrzo je «Politika», sa njim na čelu, postala stecište članova ilegalne Komunističke partije Jugoslavije i najuspešnija evropska karika Staljinovog «Crvenog orkestra», sovjetske špijunske organizacije kojom je rukovodio iz Moskve general-lajtnant Pavel Ivanovič Berzin.
Za «Politiku» je počeo da piše Živojin Balugdžić, bivši ambasador, sekretar kralja Petra, bivši austo-ugarski špijun, socijalista, zaverenik protiv režima (kasnije, sa Slobodanom Jovanovićem, osnivač tajne organizacije «Konspiracija»). Od 1927. godine, likovni kritičar «Politike» je Sava Popović slikar, (zvani «Glista» i «Anarhista»), agent NKVD-a, iz rolex replica Engleske proteran zbog špijunaže u korist SSSR-a, prijatelj Mustafe Golubića (sa njim suosnivač beogradskog «Crvenog kamernog orkestra»), brat Žarka, pukovnika obaveštajne službe i Uglješe, načelnika vojne obaveštajne službe Kraljevine Jugoslavije u vreme priprema i izvršenja puča od 27. marta 1941. U «Politici» je već 1931. godine, tada jedan nepoznati mladi Crnogorac, očaran Lenjinovim i Staljinovim uspesima, započeo svoju književnu karijeru. Zvao se Milovan Đilas. Sledeće godine je osuđen na tri godine zatvora, ali, posle izlaska sa «crvenog Univerziteta» u Sremskoj Mitrovici, opet objavljuje svoje književne pokušaje u «Politici» pod pseudonimom Milo Nikolić. U «Politici» radi kao novinar Anđa Bunuševac, supruga Nikole Kotura, sekretara Pokrajinskog komiteta SKOJ-a za Srbiju. Nikola je nešto kasnije nestao, stradao u Staljinovim čistkama u SSSR-u.
Živojin Balugdžić
Godine 1933, gotovo celu redakciju «Politike» sačinjavaju članovi ilegalne KPJ ili njeni simpatizeri. Istaknutirolex-swiss replica marksista Krstanović, zatim Srzentić, Lilić, Bujić, Dedijer, Vinterhalter, Banović, Gligorić, Križanić, Bogdanović, Dedinac... U «Politici» se skuplja «Crvena pomoć», novac za fondove KP Jugoslavije. Sve ovo, svakako, nije ni mali deo komplikovane, tajne i vešto odigrane uloge «Politike» u istoriji Srbije. Na primer, dopisnik «Politike» iz Tokija, od 1933, do 1941. godine, zvao se Branko Vukelić. Bio je desna ruka (fotograf, radio-vezist i specijalista za mikrofilmove) tadašnjeg sovjetskog Džejmsa Bonda - Riharda Zorgea! U Beogradu ga niko nije poznavao. Vukelić je bio važna, lična konspirativna veza (iz vremena boravka u Moskvi) samog Vladislava Ribnikara. 1939. godine, Ribnikar sreće Broza u Zagrebu i postaje njegov najpoverljiviji kurir. Svojoj supruzi Jari saopštava: «Sada smo povezani sa pravim ljudima...» Ribnikareva kuća na Dedinju je 1940. godine mesto okupljanja komunista. I, 4. jula 1941. godine, u toj kući je održan sastanak Politbiroa CK KPJ na kome je doneta odluka i data direktiva komunistima da se dignu na oružje. Istog IWC replicadana, ubistvom Srbina, žandara u Beloj Crkvi, ustanak komunista je i zvanično otpočeo. To «herojsko delo» izvršio je Žikica Jovanović, radnik «Politike».
Za «Politiku» je počeo da piše Živojin Balugdžić, bivši ambasador, sekretar kralja Petra, bivši austo-ugarski špijun, socijalista, zaverenik protiv režima (kasnije, sa Slobodanom Jovanovićem, osnivač tajne organizacije «Konspiracija»). Od 1927. godine, likovni kritičar «Politike» je Sava Popović slikar, (zvani «Glista» i «Anarhista»), agent NKVD-a, iz rolex replica Engleske proteran zbog špijunaže u korist SSSR-a, prijatelj Mustafe Golubića (sa njim suosnivač beogradskog «Crvenog kamernog orkestra»), brat Žarka, pukovnika obaveštajne službe i Uglješe, načelnika vojne obaveštajne službe Kraljevine Jugoslavije u vreme priprema i izvršenja puča od 27. marta 1941. U «Politici» je već 1931. godine, tada jedan nepoznati mladi Crnogorac, očaran Lenjinovim i Staljinovim uspesima, započeo svoju književnu karijeru. Zvao se Milovan Đilas. Sledeće godine je osuđen na tri godine zatvora, ali, posle izlaska sa «crvenog Univerziteta» u Sremskoj Mitrovici, opet objavljuje svoje književne pokušaje u «Politici» pod pseudonimom Milo Nikolić. U «Politici» radi kao novinar Anđa Bunuševac, supruga Nikole Kotura, sekretara Pokrajinskog komiteta SKOJ-a za Srbiju. Nikola je nešto kasnije nestao, stradao u Staljinovim čistkama u SSSR-u.
Živojin Balugdžić
Godine 1933, gotovo celu redakciju «Politike» sačinjavaju članovi ilegalne KPJ ili njeni simpatizeri. Istaknutirolex-swiss replica marksista Krstanović, zatim Srzentić, Lilić, Bujić, Dedijer, Vinterhalter, Banović, Gligorić, Križanić, Bogdanović, Dedinac... U «Politici» se skuplja «Crvena pomoć», novac za fondove KP Jugoslavije. Sve ovo, svakako, nije ni mali deo komplikovane, tajne i vešto odigrane uloge «Politike» u istoriji Srbije. Na primer, dopisnik «Politike» iz Tokija, od 1933, do 1941. godine, zvao se Branko Vukelić. Bio je desna ruka (fotograf, radio-vezist i specijalista za mikrofilmove) tadašnjeg sovjetskog Džejmsa Bonda - Riharda Zorgea! U Beogradu ga niko nije poznavao. Vukelić je bio važna, lična konspirativna veza (iz vremena boravka u Moskvi) samog Vladislava Ribnikara. 1939. godine, Ribnikar sreće Broza u Zagrebu i postaje njegov najpoverljiviji kurir. Svojoj supruzi Jari saopštava: «Sada smo povezani sa pravim ljudima...» Ribnikareva kuća na Dedinju je 1940. godine mesto okupljanja komunista. I, 4. jula 1941. godine, u toj kući je održan sastanak Politbiroa CK KPJ na kome je doneta odluka i data direktiva komunistima da se dignu na oružje. Istog IWC replicadana, ubistvom Srbina, žandara u Beloj Crkvi, ustanak komunista je i zvanično otpočeo. To «herojsko delo» izvršio je Žikica Jovanović, radnik «Politike».
= preuzeto, videti više, >>>>>>>>>>>>>>
Нема коментара:
Постави коментар